يزداني هم از باران فحاشي در امان نماند! درايتي که رسول خادم به خرج نداد/ کشتي آزادِ روي پل رفته را ضربه فني نکنيد!
تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۵۳۰۳۲
خبرگزاري آريا - نقد بايد سازنده باشد نه از سر حقد و کينه، چون همه قهرماناني که بر اساس قانون موجود برترين نفرات وزن خود بودند را از دم تيغ گذراندن نه کمکي به کشتي خواهد کرد نه راهکار مناسبي مقابل اهل فن قرار مي دهد.
سرويس ورزش مشرق – پنجاهمين دوره مسابقات جهاني کشتي آزاد که چهاردهمين دوره در سيستم جديد اتحاديه جهاني محسوب مي شد، با يکي از ضعيف ترين نتايج تاريخ ايران به پايان رسيد و شاگردان محمد طلايي با قرار گرفتن در رده نهم تيمي به کار خود پايان دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از عصر ديروز که قبل از فينال 4 وزن دوم، کار آزادکاران ايران به پايان رسيد، انتقادات و تحليل هاي زيادي روي خروجي رسانه هاي مجازي قرار گرفت و هر کسي با ادبيات خاص خود اين تيم را مورد خطاب قرار داد. البته نتايج آزادکاران به حدي ضعيف بود که انتقاد رئيس اين فدراسيون يعني رسول خادم را هم در پي داشت و وي از عملکرد برخي اوزان به صراحت ناراضي بود.
* به يزداني هم رحم نکرديم!
حافظه تاريخي ما ايراني‌ها در فراموشي يد طولايي دارد و پيروزي ها با آمدن يک نسيم باخت از يادها مي رود و باران تند انتقاد بر سر بازنده فرود مي آيد؛ بدون شنيدن هيچ دليلي! هنوز سيل انتقادات برخي خطاب به حسن يزداني پس از ضربه فني شدن در فينال نه چندان مهم جام جهاني را به ياد داريم؛ آن هم در شرايطي که 6 ماه بيشتر از قهرماني دلاور مازندراني در المپيک نمي گذشت! اما به هر حال حسن زمين خورده بود و ما هم استاد لگد زدن به زمين خورده هستيم!
برخي (اگر نخواسته باشيم بگوئيم اکثر ما) بدون توجه به شرايط بدني، هوايي، قرعه و خيلي عوامل موثر ديگر انتظار داريم نمايندگان ايران در هر ميداني و هر رشته اي با قدرت تمام همه رقباي خود را آن هم با اقتدار شکست دهند؛ چيزي که نه در منطق مي گنجد و نه در عمل براي هيچ ورزشکار و کشوري شدني نيست. چه بسا اگر اينگونه بود، رقابت معنايي نداشت و هيچ گاه مزه شيريني بردها و مدالهاي چون مدال حسن يزداني ديگر به جان و تنمان نمي چسبيد و تکراري و يکنواخت مي شد.
* انتخابي به چه قيمتي؟!
کشتي ايران که 4 سال قبل با رسول خادم براي نخستين بار پس از انقلاب بر بام دنيا ايستاد، الان زمين خورده و هر که از گرد راه مي رسد، لگدي حواله آن مي کند و دلش خنک مي شود! تيم امسال يک فرق اساسي با تيم هاي هميشگي داشت و آن هم عبور همه ملي پوشان (به جز وزن 70 کيلوگرم) از فيلتر انتخابي بود و براي يک بار هم که شده در عمل حق به حقدار رسيد و دهان همه منتقديني که پس از ناکامي تيم ملي اين ايراد را مي گرفتند، بسته شد. البته اين قانون تبعاتي را هم در پي دارد که بايد به جان خريد. به هر صورت يک قانون بد بهتر از بي قانوني است. اما به چه قيمتي؟
تيم ملي روسيه که قدرت بلامنازع کشتي جهان از گذشته و به خصوص در قرن 21 بوده، امسال نه در کشتي آزاد و نه در فرنگي، رنگ مدال طلا را نديد! اين فرآيند را همواره در تيم خود داشته و هر سال شاهد حضور پديده هاي نوظهور و اسامي جديد در اين تيم هستيم و اين مسئله در اين تيم جا افتاده است. اما آيا روزي که ما دم از انتخابي مي زديم، پي اين نتايج را به تنمان ماليده بوديم يا نه؟
تيمي که نفرات سرشناسي مانند حسن رحيمي، کميل قاسمي، رضا يزداني، سيد احمد محمدي و حتي مسعود اسماعيل‌پور را به خاطر انتخاب نشدن و مصدوميت در اختيار نداشت، در حالي به پاريس رفت که نفرات جوان و البته کم تجربه اي در ترکيب اين تيم بودند. چهار - پنج کشتي‌گير تيم سابقه و تجربه حضور در مسابقات جهاني را نداشتند؛ اما تمام آنها سال‌هاست که در اردوهاي تيم ملي حضور دارند و برخي مانند ياراحمدي از سال 2011 در اردوي تيم‌هاي نوجوانان حضور داشته و مي بايستي براي حضور در چنين مسابقات مهمي از نظر روحي هم آماده مي شدند.
* کوچينگ در مواقع حساس کجا بود؟
با همه اين تفاسير، انتقادات فراواني به اين تيم وارد است؛ تيمي که در 6 سال اخير همواره روي سکو حضور داشته و حتي قهرماني جهان را پس از سالها به دست آورده، نبايد در توانايي اداره کردن کشتي در ثانيه‌هاي پاياني مبارزه آن هم مقابل حريفاني که برتري فني خاصي نسبت به کشتي‌گيران ما نداشتند، عاجز بماند. موضوعي که ممکن است براي هر کشتي گيري پيش بيايد اما چون در مسابقات گذشته هم تکرار شده بود، به ضعف کوچينگ کنار تشک و عدم آمادگي رواني کشتي گيران بر مي گردد. صد البته عدم حضور رسول خادم در کنار تشک پس از چند سال هم يکي از دلايل ناکامي ايران محسوب مي شود.
بلاتکليفي در تصميمات کادر فني تا حدودي در اين رقابت‌ها احساس مي‌شد و بنظر مي‌رسيد بدون حضور رسول خادم، مربيان تيم ملي از اعتماد به نفس لازم برخوردار نيستند و تيم ملي در مواقع حساس از ضعف کوچينگ رنج مي‌برد.
* درايتي که خادم به خرج نداد!
بايد با خودمان صادق باشيم، برنامه ريزي براي المپيک هزينه دارد و اگر هدف از پوست اندازيِ تيم ملي (البته در نوع واقعي آن و نه صرف جابجايي نام چند قهرمان)، جوان کردنِ اين تيم است که چندان هم جوان نبود. مي شد در تورنمنت هاي مختلف و کم اهميت تر نفرات خود را محک بزنيم و با تصميم کميته فني و در نظر گرفتن ميزان تجربه و مسابقات انتخابي آوردگاه مهم جهاني و المپيک را ميدان تجربه اندوزي نکنيم. اما اگر هدف تک مدال هاي دلخوش کن است، بايد به سيستم گلخانه اي که هميشه هم وجود ندارد روي آورد، هر چند نمي توان تا ابد متکي به تعدادي محدود هر چند نامدار و سرشناس بود.
کاش رسول خادم که نشان داده از نظر فني چه در زمان کشتي گرفتن و چه زمان سرمربيگري، از درايت بالايي برخوردار است، برخي نفرات را که به خاطر کم کردن وزن توان فني بالاي خود را نمي توانند به نمايش بگذارند، يک وزن بالاتر مي برد و در تورنمنت هاي مختلف محک مي زد؛ کاري که درباره حسن يزداني در 3 سال اخير به خوبي و پله پله طي شد و نتيجه آن دو طلاي پياپي المپيک و جهاني بود.
* نابغه ها هم در امان نيستند!
به گزارش مشرق، با توجه به تغيير متعدد قوانين، امسال سطح مسابقات از کيفيت بالايي برخوردار بود و شاهد رد و بدل شدن امتيازات فراوان در يک کشتي بوديم و ديگر هيچ کشتي گيري تا ثانيه آخر از دادن امتياز در امان نيست، همانگونه که ديديم قهرمانان بزرگي چون جردن باروس و رشيد سعداله يف و طاها آکگول و .... در برخي مبارزات امتيازات فراواني از دست دادند و تا مرز شکست هم پيش رفتند و تجربه بالاي آنها به کمکشان آمد. البته قهرماناني مثل حسن يزداني که يادآور نابغه اي چون بوايسار سايتيف است استثنا هستند و با تاکتيک و تکنيک هاي منحصر به فرد خود اجازه فکر کردن به حريف را نمي دهند و تنها يک حادثه يا اشتباه مي تواند موجب از دست دادن امتياز از سوي آنها باشد.
برخي از قهرمانان ملي پوش ايران در حالي باختند که تا ثانيه هاي پاياني از حريفان خود پيش بودند و تنها به خاطر اشتباه محاسباتي و گاهاً کوچينگ نامناسب با حسرت تشک را ترک کردند و در پايان شاهد مدال گرفتن رقباي خود شدند.
* کشتي آزادِ روي پل رفته را ضربه فني نکنيد!
در هر صورت، نتايج ناکامي در مسابقات جهاني به تمام جامعه کشتي برمي‌گردد. همانطور که در موفقيت‌ها همه سهيم هستند، در اين ناکامي هم همه سهم دارند. البته بررسي دقيق و تحليل نتايج و دلايل اين ناکامي نيازمند بازگشت کادر فني و ارائه تحليل فني آنها درباره عملکرد نمايندگان کشورمان است تا بتوان تحليل درستي از علل اين ناکامي داشته باشيم.
اما نقد بايد سازنده باشد؛ نه از سر حقد و کينه، چون همه قهرماناني که بر اساس قانون موجود برترين نفرات وزن خود بودند را از دم تيغ گذراندن، نه کمکي به کشتي خواهد کرد و نه راهکار مناسبي پيش روي اهل فن قرار خواهد داد. اگر هدف از نقد موفقيت در المپيک است نبايد عدم حضور در جام جهاني که به گفته خيلي از منتقدين کنوني اعتبار آنچناني ندارد آن قدر در چشم عموم مهم جلوه کند که انگار سهميه المپيک را از دست داديم. وضعيت کنوني کشتي آزاد همانند کشتي گيري است که بر اثر يک غفلت روي پل رفته، خودمان آن را ضربه فني نکنيم!
نتايج پاريس هشداري بود براي ايران که رقبا براي المپيک حسابي در حال آماده شدند هستند و رقيب ايران تنها روسيه و آمريکا نيستند، ژاپن و گرجستان و آذربايجان و ترکيه منتظر غفلت ايران هستند.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۵۳۰۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هیچکس با کتف جراحی شده برنگشته، هیچکس هم در 9 سال 9 مدال نگرفته است
بعد از علیرضا دبیر، حالا منصور برزگر هم با توجه به جراحی کتف یزدانی گفته هیچ کس بعد از جراحی کتف به کشتی برنگشته است. این اظهارنظر در حالی که حسن یزدانی آماده بازگشت به میدان شده است، چندان جذاب نیست.
به گزارش طرفداری، هر اتفاقی در کشتی و هر ورزش دیگری با خواست و توان ورزشکاران عملی است. از جمله همین حسن یزدانی که باید گفت او 9 مدال در 9 سال به دست آورده است.
همان طور که هیچ کس بعد از جراحی کتف به کشتی برنگشته است، هیچ کس هم نتوانسته در تاریخ کشتی ایران در 9 سال 9 مدال بگیرد. هیچ کس نتوانسته این گونه با عظمت در تاریخ کشتی ایران رفتار کند و در 9 سال متوالی در 9 دوره متوالی از المپیک و مسابقات جهانی 4 طلا و 4 نقره و یک برنز بگیرد و حالا در آستانه کسب دهمین مدال متوالی خود در مسابقات جهانی و المپیک باشد.
کشتی گیر بزرگی مثل عبدالله موحد با همه عظمت و شکوهش 6 مدال بیشتر در تاریخ کشتی نداشته و حالا حسن یزدانی تنها مرد تاریخ کشتی ایران است که توانسته به این تعداد بالای مدال در تاریخ کشتی ایران برسد. پس به صورت پیش فرض می توان گفت او می تواند تنها کشتی گیر تاریخ ایران باشد که بعد از عمل جراحی کتف به جاده موفقیت برمی گردد. همان طور که در بازیهای آسیایی هم با همین کتف آسیب دیده به عنوان قهرمانی رسید.
از دست ندهید ????????????????????????
درد بی‌پایان؛ چهره ناصر الخلیفی بعد از حذف مقابل دورتموند (عکس) ادین ترزیچ، هوادار دیروز، سرمربی فینالیست امروز داروین نونیز به شایعات پیوستن به بارسلونا قوت بخشید! سوتی عبدالله ویسی روی آنتن زنده؛ تخلف پاداش 3.5 میلیاردی فولاد؟
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند